แต่ก็เป็นเรื่องจนได้เมื่อผู้รับผิดชอบในการสัมมนาเกิดอยากโชว์เมพขึ้นมาเผอิญเราก็ไปยืนขวางทางปืนเค้าอยู่พอดิบพอดีเลยมีเรื่องกระทบกันเล็กน้อยพองาม ก็ไม่ว่ากันเพราะต่างคนต่างก็มีมุมมองเป็นของตัวเองยังไงก็ต้องเคารพสิทธิทางความคิดซึ่งกันและกันอยู่แล้ว แต่ด้วยเหตุการณ์นี้ทำให้ต้องกลับมานั่งพิจารณาตัวเองอยู่ครู่หนึ่งเหมือนกันว่าเราทำเกินไปหรือไม่ระหว่างนั้นอุตส่าห์มีผู้ที่ได้รับลูกหลงขอเข้ามาพบเพื่อจะช่วยไกล่เกลี่ยให้กับทางผู้จัดการประชุมจึงจำเป็นต้องเล่าให้เค้าฟังว่า"ทำไม"เราจึงต้องตำหนิผู้จัดฯ ในทันทีโดยไม่มีรีรอเพื่อให้เค้าได้เข้าใจว่ามันสมควรแก่เหตุเพราะถ้าไม่รีบตัดไฟแต่ต้นลมในระยะยาวระบบที่ได้ช่วยกันคิดจะพังได้ง่ายๆ เพราะจะกลายเป็นว่าการอบรมที่อุตส่าห์ตั้งใจทำกันมานี้ใช้หลักสูตรตามใจฉันเพียงเพราะความหวังดี(มากไปนิดของผู้จัดฯ)ที่มีให้กับผู้เข้ารับการอบรม ก็ไม่ว่าทางผู้จัดฯ จะเข้าใจหรือไม่ก็ตามทีแต่ก็ถือว่าทำหน้าที่ไปแล้วในฐานะผู้สังเกตการณ์ที่ดีคนหนึ่งอันพึงจะกระทำแก่ทีมงานเพื่อช่วยให้การอบรมชุดนี้ผ่านพ้นไปได้โดยเรียบร้อยเพื่อจะได้ผลสัมฤทธิ์ตามที่ได้ตั้งเป้าไว้ตั้งแต่เริ่มต้น เพราะถ้าจะตำหนิแต่ไม่บอกทางแก้ไขให้ก็คงไม่ใช่ไม่อย่างนั้นจะกลายเป็นหลอกด่าเค้าฟรี
สุดท้ายก็ได้แต่รำพึงกับตัวเองว่าถ้าเราเอางานของตัวเองตั้งไว้ประกอบกับความจริงจังที่มากเกินดีไปหน่อยอาจจะกระทบคนอื่นได้ง่ายๆ เพียงเพราะความใจแคบไม่ยอมเปิดใจกว้างให้คนอื่นเข้ามาอยู่ในใจบ้างรู้จักแต่จะเอาไม่รู้จักที่จะให้แบบนี้จะแย่ แล้วสุดท้ายด้วยความใจแคบนั้นก็ทำให้ตัวเองอาจจะต้องเดือดร้อนได้ในที่สุด เหมือนกับช่วงเช้าที่เตี่ยได้ยกเป็นตัวอย่างในระหว่างนั่งคุยกันถึง"หมู่ตึกใจแคบ"ที่อยู่ตรงข้ามกับอิมแพ็คเมืองทองที่เจ้าของไม่รู้จักที่จะให้ อุตส่าห์ทำหมู่ตึกขึ้นมาแต่ไม่ทำที่จอดรถมาให้สุดท้ายก็เหลือแต่ตึกตั้งไว้ให้ดูเป็นแท่งๆ เป็นอนุสาวรีย์แห่งความใจแคบไม่มีแบ่งปันให้ได้เห็นเมื่อวิ่งรถผ่านบนทางด่วน...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น