สังหรณ์ใจตั้งแต่เช้าว่าจะมีอะไรแถมคุณเตี่ยก็เมตตาสอนอีกว่า "ควายมันดันกันอยู่ตัวที่พลาดแม้เพียงเสี้ยงวินาทีก็จะถูกอีกตัวเอาเขาขวิดไส้แตกตายในที่สุด" ต้องกราบขอบพระคุณมากๆ เลยครับเพราะคำสอนแต่เช้าของเตี่ยจริงๆ ที่ช่วยน้องอีกกลุ่มนึงที่เกือบจะถูกเค้าเอาไปเชือดเนื่องจากคิดไม่ทันมองไม่เห็นหลุมดักควาย จริงๆ ถ้าแบ่ง"เรื่องของเขาเรื่องของเรา"ออกก็คงจะไม่เกิดปัญหาอะไรแต่นี่เด็กมองกันไม่ออกเราเองก็มีส่วนผิดที่ไม่ได้สอนให้เค้าได้"ระวังในเรื่องที่ควรระแวง" แต่ก็ยังดีที่ได้รู้ก่อนจะสายยังพอมีเวลาแก้ไขอะไรทัน ต้องขอบคุณพี่สาวใหญ่อีกท่านที่่อุตส่าห์มาช่วยถ้าไม่ได้พี่ให้คำแนะนำวันนี้เด็กต้องแย่แน่ คำว่า "พี่เลี้ยง" สำคัญจริงๆ
วันนี้เห็นค่าของ"พี่เลี้ยง"ตั้งแต่เช้า ได้ฟังเรื่องเล่าของ"พี่เลี้ยง"จากผู้ใหญ่อีกท่านในตอนหัวค่ำ นั่งรถกลับมาก็ยังอุตส่าห์ได้ฟังเรื่อง"ควายดันกัน"อีกรอบจากคุณเตี่ย แล้วก็มานั่งดูผลที่พี่เลี้ยงหลายๆ ท่านได้ช่วยกันทำการบ้านจนเด็กสามารถจะผ่านวิกฤติไปได้ตอนสี่ทุ่มกว่าๆ แม้ว่าจะชื่นใจในช่วงระยะเวลาสั้นๆ แต่ก็ต้องกลับมานั่งคิดว่าจากเหตุการณ์ที่เกิดในวันนี้เราควรจะวางแผนต่อไปในอนาคตอย่างไร ควรจะเพิ่มอะไรให้กับเด็กๆ ที่ตามมาหรือไม่เพราะถ้าปล่อยไว้แบบนี้โอกาสที่จะถูกควายอีกตัวดันไส้แตกมันก็ยังคงพอมีเหลืออยู่ เอาเถอะ ผ่านไปได้อีกวันก็ดีแล้ว พรุ่งนี้ค่อยว่ากันก็ยังไม่สายเพราะอย่างน้อยเราเองก็ได้รู้ว่าตัวเองพลาดตรงจุดไหนเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งเรื่องซึ่งก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีสำหรับวันนี้...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น