ในช่วงเวลาชีวิตของคนเราก็คงจะมีหลากหลายอารมณ์ผสมปนเปกันไปมีขึ้นมีลงมีสุขมีทุกข์มีว่างไม่ว่างก็ตามแต่จังหวะที่ชีวิตจะจัดมาให้แต่ละคนซึ่งก็ให้อะไรกับเราในหลากหลายแง่มุมอยู่ที่เราเองว่าจะเลือกชื่นชมหรือก่นด่าก็ว่ากันตามสะดวก จะว่าไปการพิมพ์บันทึกเหตุการณ์ส่วนตัวลงในblogเพื่อเตือนความจำเป็นสิ่งที่ตัวผมเองคิดว่าน่าจะทำให้ได้ดีกว่าดีบ่อยกว่านี้และต่อเนื่องมากกว่านี้แต่ก็ไม่ได้อย่างที่ตั้งใจเพราะมีอะไรเข้ามาขวางไว้ซะทุกทีไป การแก้ตัวไม่ใช่สิ่งที่ดีนักการแก้ไขนี่สิคือสิ่งที่ควรทำจากนี้ไปก็หวังว่าคงจะมีเวลาและโอกาสมาพิมพ์ให้บ่อยกว่าเดิมเพื่อเก็บอะไรไว้ให้ตัวเองอ่านในภายหลังหรือเผื่อว่ามีใครที่คิดว่าพอจะเอาอะไรไปใช้ประโยชน์ได้บ้างก็คงจะดีไม่น้อยแต่คิดว่าเนื้อหาสาระที่มีก็ดาดๆ ไม่มีอะไรพิเศษแต่การที่มีความหวังอยู่บ้างก็ทำให้ชีวิตนี้สดใสและน่ารื่นรมย์กว่าการไร้ซึ่งความหวัง จะว่าไปเวลาที่จะได้มาฟังเพลงจากหูฟังหรือจากลำโพงในช่วงหลังๆ มานี้ลดน้อยถอยลงไปกว่าเดิมมากมายอาจจะถึงจุดอิ่มตัวก็เป็นได้ อีกอย่างพอมาสนใจกับการจัดชุดดูหนังแบบค่อนข้างเอาจริงเอาจังก็ทำให้อารมณ์ในการฟังเพลงระเหิดไปจากใจไปได้พอสมควรเลยทีเดียว
การดูหนังหรือว่าฟังเพลงเป็นสันทนาการที่ควรจะมอบความสุขให้กับเราๆ ได้ดีแต่พอคลุกอยู่กับมันอยู่พักใหญ่การพักผ่อนกับสิ่งเหล่านี้กลับกลายเป็นภาระที่จะต้องดูแลจัดหาเครื่องเคราเครื่องเคียงไม้ประดับที่นำเข้ามาเพื่อแต่งเติมเสียงให้กับอุปกรณ์ที่มีจนบางครั้งเมื่อหันกลับไปมองยังจุดแรกเริ่มก็แปลกใจตัวเองเหมือนกันว่ามาไกลถึงขนาดนี้ตั้งแต่ตอนไหนแล้วนี่เรา แม้ว่าจะไม่ได้พิมพ์อะไรมากนักลงไปในเว็บบอร์ดที่ต้องแวะเวียนเป็นประจำอย่าง www.taf.in.th แต่ก็แวะเข้าไปอ่านอยู่เป็นประจำทุกวันรวมไปถึงบอร์ดอื่นๆ ด้วยซึ่งก็ประสบปัญหาคล้ายๆ กันก็คือไม่มีคนเข้าไปพิมพ์ความเห็นหรือตั้งกระทู้เหมือนในช่วงแรกๆ ที่ก่อตั้งเว็บบอร์ดส่วนนึงคงเป็นเพราะสมาชิกเกิดการอิ่มตัวอีกส่วนนึงคงเป็นเพราะ app ที่ใช้ในการติดต่อสื่อสารโดยตรงกับกลุ่มบุคคลถูกลดขนาดมาอยู่ในอุ้งมือของทุกคนทำให้การพูดคุยกันกับกลุ่มคนที่รู้จักคุ้นเคยผ่านเว็บบอร์ดเปลี่ยนมาเป็นคุยผ่าน app แทนตามยุคสมัยที่กำลังเปลี่ยนไปเนื่องจากได้รับการตอบสนองจากเพื่อนๆ เร็วกว่าเมื่อเทียบกับการคุยกันผ่านเว็บบอร์ด ส่วนตัวในฐานะมด(Mod)คนนึงของเว็บก็พยายามเข้าไปทำให้เกิดความเคลื่อนไหวบ้างตามหน้าที่ที่ตัวเองได้รับผิดชอบก็คงจะทำได้เท่านั้นซึ่งก็ยอมรับความความถี่ที่เข้าไปพิมพ์อะไรมันก็น้อยลงไปบ้างแต่หากจะหยุดไปเลยก็คงจะไม่ใช่เพราะเว็บบอร์ดมีความจำเป็นสำหรับกลุ่มคนที่ต้องการข้อมูลและความช่วยเหลือจากกลุ่มสมาชิกที่สนใจในเรื่องเดียวกันถ้าหยุดเคลื่อนไหวกันไปเลยก็คงทำให้หลายๆ คนเสียโอกาสไปซึ่งก็คงจะน่าเสียดายหากเป็นเช่นนั้นในที่สุด
เอาเป็นว่าใกล้ปีใหม่ไทยแล้วก็ขอต้ังปณิธานเล็กๆ ว่าจะพยายามทำตัวเป็นมดที่ดีขึ้น เป็นbloggerที่ขยันมากขึ้นเพราะประโยชน์ที่เกิดมีจากตัวหนังสือที่พิมพ์ออกมาโดยไม่ได้ตรวจทานแบบนี้มีผิดบ้างถูกบ้างแต่ก็เพื่อปล่อยให้ความคิดมันไหลออกมาโดยไม่มีการเติมแต่งจากความบริสุทธิ์ใจนี้คงจะมีออกมาบ่อยขึ้น ส่วนหนึ่งคิดว่าคงจะต้องเล่าประสบการณ์ที่ได้จากการติดตั้งชุดดูหนังที่ภูมิใจกับมันมากๆ เนื่องจากติดตั้งปรับแต่งแคลิเบรทด้วยตัวเองล้วนๆ ลงไปด้วยซึ่งหากไม่ได้บันทึกเอาไว้เกรงว่าอาจจะลืมเรื่องราวในส่วนนี้ไปก็ได้ในอนาคต..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น